کنترل آفات در مراکز بهداشتی

کنترل آفات در مراکز بهداشتی امری بسیار مهم می باشد

کنترل آفات در مراکز بهداشتی

کنترل آفات نقش مهمی در جلوگیری از عفونت ثانویه در بیمارستان ها ، جراحی ها و خانه های سالمندان دارد.

کنترل آفات در مراکز بهداشتی

از نظر محیطی بیمارستان ها و کلنیک ها و… مکان های شلوغی هستند که جلوگیری از ورود جوندگان ، مگس ها ، سوسک ها و سایر حشرات مانند مورچه ها به داخل این مکان ها به علت فراهم بودن غذا و دمای مناسب، بسیار دشوار است.

این گونه آفات در هر محیطی می توانند تهدید جدی باشند، اما در مکان های بهداشتی و درمانی ، خطر آلودگی به آفات میتواند  بسیار جدی باشد. در مطالب زیر به برخی از حشرات و جوندگانی که در بیمارستان ها وجود دارند میپردازیم.

سوسری ها

امروزه برخی از گونه های سوسری ها به عنوان مهم ترین و متداول ترین آفات مناطق مسکونی ، اماکن عمومی و بیمارستان ها محسوب می شوند و به سبب اینکه به منبع غذایی خاصی جهت تغذیه نیازمند نیستند و همچنین در حال رفت و آمد در محیط‌هایی نظیر فاضلاب و یا توالت ‌ها هستند به راحتی می‌توانند عوامل مختلف بیماری‌زایی را از این منابع گرفته و به محیط ‌های انسانی منتقل کنند. اینها به دلایل زیر می‌توانند عامل بیماریزا را منتقل کنند :

۱- از طریق قطعات دهانی

۲- توسط استفراغ مواد غذایی خورده شده

۳- مدفوع

۴- پاها و سایر قسمت‌های بدن

بنابر این می‌توانند ناقل مکانیکی عوامل بیماریزایی باکتریایی مثل جذام ، طاعون خیارکی ، اسهال شیگلایی خونی ، اسهال کودکان ، عفونت مجاری ادراری ، عفونت‌های استافیلوکوکی و سالمونلایی ،مسمومیت‌های غذایی باشند . همچنین می‌توانند تخم کرم‌های روده‌ایی (که دومین گروه بزرگ ارگانیزم‌های بیماری‌زای منتقله توسط سوسری‌ها هستند )

-بیماری های باکتریایی: -اسهال – دیسانتری -وبا -تب تیفوئید

– بیماری های ویروسی: -فلج اطفال

– حمل تخم کرم های انگلی

و نیز واکنش های آلرژیک مانند ناراحتی پوستی، خارش، تورم پلک و ناراحتی های تنفسی را ایجاد می کنند.

سوسک در مراکز بهداشتی

مگس ها

مگس های خانگی به علت سرزدن به مدفوع و سایر مواد غیر بهداشتی وسپس سر زدن به غذای انسان ،علاوه بر استفراغ کردن در حین تغذیه و غالبا مدفوع کردن بر روی غذا می توانند بیماری های بسیاری را به انسان منتقل کنند.

بیش از ۱۰۰ نوع عامل بیماری زا از بدن مگس خانگی جدا شده که تقریبا در تمام موارد انتقال مکانیکی بوده است.

مگس خانگی و مگس های مشابه ویروس هایی نظیر فلج اطفال ،تراخم،کوکسای،هپاتیت های بیماریزا،ریکتزیاهایی مثل کوکسیلابورنتی عامل تب کیو،بیماری های باکتریایی نظیر اسهال، وبا، حصبه،سالمونلا،استپرتوکوک،استافیلوکوک،ورم ملتحمه،جذام،آنتراکس یا سیاه زخم را منتقل می کنند.این حشرات ممکن است ناقلین انگل های تک یاخته ای مانند اسهال آمیبی و تخم های انواع کرم های پهن و نماتودها نیز باشند.

علاوه بر آن میتوانند در مناطق گرمسیری آفریقا ناقلین تخم های درماتوبیا هومینیس که یک مگس تولید کننده میاز است نیز باشند.لاروهای مگس خانگی را گاهی در رابطه با میازهای دستگاه ادرار و تناسلی،میاز زخم و میازهای دهان و حلق و بینی گزارش کرده اند.مگس ها به خاطر طبع کثیفشان همیشه به عنوان ناقلین بالقوه بسیاری از عوامل بیماریزای انسان بوده اند.در بسیاری از اوقات افزایش فصلی حشره معمولا با اپیدمی بیماری های اسهالی متقارن بوده است.

مگس و انتقال بیماری

آلودگی مواد غذایی به ادرار و مدفوع موش، گاز گرفتگی به وسیله موش و گزیدگی انسان توسط انگل‌های خارجی موجود در بدن موش ها مثل (كك) می‌تواند سبب ابتلای انسان به این بیماری‌ها شود.
همچنین موش ها با انتقال نوعی باكتری موسوم به سالمونلا سبب بروز اسهال های باكتریایی و مشكلات گوارشی در انسان ها می شوند.

موش ها با رفت و آمد به خانه ها و انبارهای غذایی از طریق ادرار نوعی باكتری دیگر موسوم به ‘لپتوسپیرا’ به انسان ها منتقل می كنند و باعث بروز بیماری های عفونی در فرد می شود.
از سوی دیگر اگر موش، فردی را گاز بگیرد یا روی پوست او، خراش ایجاد كند سبب بروز نوعی بیماری موسوم به بیماری ‘خراش گربه’ یا عفونت موضعی در وی می شود.

موش و امراض آن

از آن جایی که افرادی که در بیمارستان ها بستری می باشند نسبت به بیشتر بیماری ها حساس هستند لذا کنترل حشرات و جوندگان به ویژه آن هایی که ناقل بیماری هستند ضروری می باشد.

برای حل مشکل حشرات و جوندگان موذی در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی می توانید با همکاران ما در ارتباط باشید.

دیدگاه های این مقاله بسته است.