مگس ها و ویژگی های ظاهری و رفتاری

مگس ها یا دوبالان (نام علمی: Diptera) از بزرگترین گروه های حشرات است که در حال حاضر بیش از 750000 نوع از آن ها وجود دارد.

مگس ها و ویژگی های ظاهری و رفتاری

ساختار بدن مگس

مانند تمامی حشرات، بدن مگس خانگی به سه بخش تقسیم شده است (سر، قفسه‌ی سینه و شکم)، بخش اسکلت بدن و شش پای بندبندی. همچنین این حشره ها یک جفت بال شفاف دارند. برعکس همه حشرات که دو جفت بال دارند در مگس ها جفت دوم تبدیل به اندام کوچک تعادلی شده است.

زبان مگس مانند زبان پروانه لوله ای است و بدنش استخوان و ریه ندارد. عمل تنفس به وسیله مساماتی که در قسمت های مختلف بدن او وجود دارد انجام می گیرد. پاهای مگس مخصوص خود این حشره است. زیرا این پاها دارای سوپاپ هایی است که به وسیله آن مگس قادر است روی شیشه یا سقف اتاق به آسانی راه برود و پایین نیفتد.

مگس با استفاده از پاها و دهان خود غذا را می چشد. بدن مگس پوشیده از موهای نازکی است که گاهی آنها را به وسیله پاهای خود تمیز می کند.

اندازه مگس

اندازه ی مگس های بزرگسال شش تا 12.5 میلیمتر است و پهنای بال آنها 13 تا 15 میلیمتر می باشد. مگس خانگی خاکستری تیره‌ بوده و چهار خط تیره رنگ روی قفسه ی سینه ی خود دارد. مگس ها تنها مایعات می خورند اما می توانند با بزاق دهان خود بسیاری از غذاهای جامد را به مایع تبدیل کنند.

قفسه ی سینه ی مگس آبی یا حتی سیاه است و چهار خط تیره ی طولی روی پشت آن قرار دارد. تمام بدن مگس با پوششی مو مانند گرفته شده است. اغلب مگس های ماده کمی از نرها بزرگتر هستند و فضای بیشتری بین چشم های قرمز آن ها خالی است. شفیره ی مگس در شرایط مختلف از 8 تا 20 میلی گرم متغیر است.

مگس های بالغ، به طور معمول حدود 2 هفته و نیم عمر دارند اما در دماهای پایین تر، حتی تا 3 ماه هم می توانند زنده بمانند؛ همچنین، نوزاد این حشرات تنها 24 ساعت پس از تخم گذاری، از تخم بیرون آمده و متولد می شود.

چرخه ی زندگی مگس

مگس تخم هایش را معمولاً درون زمین، شکاف ها، چوب و یا کودهای حیوانی می ریزند. این تخم ها در عرض یک تا چهار ساعت به لارو تیدیل می شوند. لارو مگس در مرحله ی چها روزه اش (همانند لارو تمام حشرات دیگر) از گیاهان یا مواد حیوانی پوسیده تغذیه می کند.

همچنان که لارو بزرگ می شود، به حالت شفیرگی (حالتی که پنج روز زمان می خواهد) در می آید. در این فاصله، حشره همان طور که در حالت دگرگونی است، استراحت هم می کند.

هر مگس ماده می تواند تقریباً در طول عمر خود 500 تخم بگذارد، این تخم ها در چندین گروه 75 تا 150 تایی هستند. تخم ها سفید و حدود 1.2 میلیمتر هستند. پس از یک روز لارو از تخم بیرون می آید. آن ها از مواد ارگانیک مانند زباله ها، مردار و یا مدفوع تغذیه می کنند. لاروها سفید و رنگ پریده بوده و 3 تا 9 میلیمتر هستند. لاروها پا نداشته و انتهای دهانشان باریک است. چرخه ی زندگی در مرحله ی لارو 14 تا 36 ساعت است.

در چهارمین مرحله ی زندگی آن ها به یک مکان خشک و سرد رفته و تبدیل به شفیره می شوند. شفیره قرمز مایل به قهوه ای و حدود 8 میلیمتر است. مگس های بالغ از شفیره به وجود می آیند.

طول عمر مگس ها

مگس بالغ در طبیعت دو هفته عمر می کند و اگر در شرایط مساعد آزمایشگاهی باشد کمی بیشتر زنده خواهد ماند. با تبدیل از شفیره رشد مگس کامل می شود. مگس های کوچک همیشه مگس های جوان نیستند بلکه علت کوچکی آن ها تغذیه ی ناکافی در دوران لارو است.

36 ساعت بعد از خارج شدن از حالت لارو مگس ماده آماده ی جفتگیری است. مگس نر برای انتقال اسپرم به ماده بر پشت او قرار می‌گیرد. اغلب ماده تنها یکبار جفتگیری می کند و اسپرم را نگه می دارد تا از آن برای چندین بار تخمگذاری استفاده کند. رشد مگس به گرمی هوا بستگی دارد. هرچه هوا گرمتر باشد این دوبالان سریعتر بزرگ می شوند.

مگس ها معمولاً در فصل زمستان می میرند. با این همه برخی از آنها زمستان را پشت سر می گذارند، اما این کار فقط در وضعیت کاملاً مطلوب امکان پذیر است. مگس ها اگر بتوانند داخل انبارها یا داخل اماکن مسکونی (یعنی جاهایی که مواد آلی و گرمای کافی برای خوردن و تولید مثل وجود دارد) پناه بگیرند، می توانند زمستان هم زنده بمانند.

مگس ها جز پیشرفته ترین حشرات می باشند و کنترل آن ها هم از لحاظ بهداشتی و هم از لحاظ روانی ضروری می باشد. یکی از راه های رهایی از مگس ها دعوت کردن ان ها به سمت نور و به دام انداختن آن ها می باشد. چراغ سایلنت جذب حشرات در دو مدل می تواند بسته به محیط شما امتخاب شده و مورد استفاده قرار گیرد و شما را از شر مگس ها خلاص سازد.